Dolfijn dromen bij de tentoonstelling
De tentoonstellingsruimte werd een liefdevolle baarmoeder dankzij de aanwezigheid van licht-familie en de positieve intenties van iedereen die binnenkwam.
We hadden een Lemurisch altaar, een plaats om onze oorsprong te vieren. Dit is de oceaan die de liefde van de Bron draagt als vloeibare ether die de aardbol over gaat, ons eerste thuis, en de puur kristallijne liefde van Lemuria die ons terugroept naar ons Hart.
In het midden van de tentoonstelling lagen kleden, dekens en kussens. Michiel en ik gingen daar liggen om te rusten; ik heb veel rust nodig na de hersenbloeding en het was fijn die rust daar te krijgen, midden tussen onze kunst. Het was zo vredevol en al snel werd ik onderdeel van de dolfijnen die over aanwezig waren in de tentoonstelling. Veel mensen merten dit ook en gebruikten de ruimte voor meditatie en healing. Ik werd herinnerd aan een boodschap van de dolfijnen die ik ontving aan het begin van ons project...